Η ιστορία του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων από το 1896

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων έχει μια πλούσια παράδοση 123 χρόνων και η ιστορία του είναι γεμάτη…

Η ιστορία του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων από το 1896 – Έναυσμα για την ίδρυσή του αποτέλεσε ένα άρθρο, που δημοσιεύτηκε στις 22 Απριλίου του 1896 στην τότε εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα «Αναγέννησις», που μετέπειτα έγινε καθημερινή, γραμμένο από τον ίδιο τον ιδρυτή της αείμνηστο Γιάννη Θεοδωρόπουλο.

Περίοδος 1896-1929

Ίδρυση ΓΣΤ: Την 16/5/1896 έγιναν οι αρχαιρεσίες και το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο απαρτίστηκε από τους: Ηλία Φιλίππου, πρόεδρο, Αθαν. Βαφειάδη, αντιπρόεδρο, Γιώργο Κυρνάσιο, ταμία, Νίκο Δημάκη, έφορο, Κωνστ. Χονδρομήτρο – γραμματέα και Βασίλειο Γιαννούσιο, Δημ. Κοντοπάνο, Ιωάν. Γεωργόπουλο, Γεώρ. Ραδινό, Τηλ. Σακελλαρίδη και Δημ. Λάππα, συμβούλους.

Πρώτη φροντίδα του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν η ανέγερση του Γυμναστηρίου στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το Δημοτικό Μέγαρο, η Αγροτική Τράπεζα και ο γειτονικός χώρος. Το γυμναστήριο αυτό λειτούργησε αρκετές δεκαετίες.

Τα ατυχή γεγονότα που συνέβησαν εξαιτίας του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, διέκοψαν τις δραστηριότητες και σχεδόν όλα ξεχάστηκαν.

Στις 11 Νοεμβρίου 1901 λίγοι Τρικαλινοί φίλαθλοι συγκεντρώθηκαν στη Λέσχη Τρικάλων και προέβησαν στην ανασύσταση του ΓΣΤ.

Πρόεδρο εξέλεξαν τον Αρτέμιο Στρατουδάκη, αντιπρόεδρο τον Αθανάσιο Τεγόπουλο, γραμματέα το Νικόλαο Δημάκη, ταμία το Βασίλειο Κυρνάσιο, έφορο τον Αποστόλη Τάσιο και συμβούλους τους: Γ. Κυρνάσιο, Γ. Αστεριάδη, Ι.Ν. Γεωργόπουλο, Χρ. Κουσκουλέκα και Απ. Βλιτσάκη.

Οι δραστηριότητες που σημειώθηκαν ήταν η συμπλήρωση και ο εξοπλισμός του Γυμναστηρίου, η αύξηση οικονομικών πόρων, διοργάνωση εκδρομών, χορών και αθλητικών αγώνων παίδων, εφήβων και ανδρών που η τέλεσή τους γινόταν κάθε χρόνο και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία και τους παρακολουθούσε σχεδόν όλη η Τρικαλινή κοινωνία όπως το 1903, 1904, 1905, 1906 και 1907.

Το μεγαλύτερο δε, γεγονός από την ίδρυση του ΓΣ Τρικάλων ήταν οι Πανελλήνιοι Αγώνες Στίβου που έγιναν στις 7, 8 και 9 Σεπτεμβρίου 1908 παρουσία του Διαδόχου Κωνσταντίνου και του Πρίγκιπα Νικολάου.

Τα Τρίκαλα είναι η πρώτη επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, όπου διεξήχθησαν οι Πανελλήνιοι Αγώνες.

Ήταν αναμφίβολα η σοβαρότερη ενέργεια του ΓΣ Τρικάλων και το σημαντικότερο γεγονός για την πόλη των Τρικάλων.

Οι αγώνες αυτοί για την πόλη και το λαό αποτέλεσαν ένα εθνικό πανηγύρι, το οποίο εκτός από τις αναμνήσεις τις ωραίες που άφησε στην πόλη μας και στους επισκέπτες που τους παρακολούθησαν εγκαινίασε και μία νέα περίοδο τέλεσης Πανελληνίων Αγώνων και στις υπόλοιπες, επαρχιακές πόλεις.

Κατά τα έτη 1909, 1910, 1911 και 1912 έγιναν αγώνες παίδων, εφήβων, ανδρών με επιτυχία και καλές επιδόσεις.

Λίγο προτού κηρυχθεί ο πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος

Το σημαντικότερο δε, γεγονός της δεύτερης δεκαετίας του ΓΣ Τρικάλων ήταν οι Πανελλήνιοι σκοπευτικοί αγώνες το 1912 (λίγο προτού κηρυχθεί ο πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος) που έγιναν στο πεδίο βολής κοντά στο χώρο Σελίμογλου παρουσία του Βασιλιά, του Γεωργίου Α’, του Δημάρχου Γ. Κανούτα και πολλών άλλων επισήμων. Την οργάνωση των αγώνων είχε αναλάβει το 5ο Σύνταγμα Πεζικού.

Από το 1913 μέχρι το 1922 ο ΓΣ Τρικάλων λόγω των Βαλκανικών Πολέμων δεν παρουσίασε αξιόλογη δράση. Αυτή την περίοδο ο ΓΣΤ με πρόεδρο τον Δ. Νακόπουλο και γραμματέα τον Αλ. Κουσκουλέκα ονομάστηκε Μουσικογυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων και οι δραστηριότητες του ήταν εκπολιτιστικές (χοροεσπερίδες, θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές, ομιλίες κλπ).

Το 1922 – 1923 ύστερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή ξανάρχισαν οι αθλητικές δραστηριότητες του Μουσικογυμναστικού Συλλόγου.

Το γυμναστήριο ξαναγέμιζε από νέους και ο αθλητισμός έβαζε καινούργιες βάσεις. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα παιδιά που γύρισαν από τον πόλεμο, όπως οι: Τούφας και Πιτυρίγκας και μερικοί παλαιοί αθλητές και παράγοντες.

Οι πιο σημαντικές δραστηριότητες του Συλλόγου ήταν οι Πανθεσσαλικοί Αγώνες που γίνονταν σε όλες τις θεσσαλικές πόλεις. Χρέη προπονητή και διαιτητών στα Τρίκαλα έκαναν οι: Αλ. Πιτυρίγκας και Γ. Τούφας.

Οι κορυφαίοι αθλητές του ΓΣΤ από το 1896 μέχρι και το 1928 ήταν οι: Γ. Πασαλής, Αλ. Βλαστάρας, Ευθ. Βλαχάβας, Δημ. Σαμολαδάς, Γ. Βέτσικος (ο καλύτερος του Συλλόγου και Πανελληνιονίκης), Νικ. Μουτσικόπουλος, Γ. Πανίτσας, Ανδρ. Γιαννουσόπουλος, Αλ. Πιτυρίγκας.

Επίσης από το 1924 μέχρι και το 1932 ο Αργυρής Καραγιάννης από την Καλαμπάκα ήταν ο καλύτερος Έλληνας αθλητής στο επί κοντώ, πάντα πρώτος Πανελληνιονίκης με συνεχή ρεκόρ, διεθνής και Βαλκανιονίκης το 1929, 30, 31. Ο Αργύρης Καραγιάννης ως αθλητής ανήκει στο Γυμναστικό Σύλλογο Αμαρουσίου και ήταν φίλος του Σπύρου Λούη.

Η Καλαμπάκα πρέπει να αισθάνεται περήφανη για το μεγάλο και ένδοξο αυτό τέκνο της που ήταν ο καλύτερος αθλητής για περισσότερα από 10 χρόνια από όλους τους αθλητές της Ελλάδας.

Περίοδος 1930-1940 – Η χρυσή εποχή

Το 1929 υπήρξε σπουδαιότατο έτος για τον αθλητισμό μας και αποτέλεσε φωτεινό πρόδρομο της μεγάλης του αθλητισμού μας δεκαετίας 1930-1940. Το 1929 ήταν έτος προετοιμασίας των προβαλκανικών αγώνων και από το 1930 συνέχεια γίνονταν οι Βαλκανικοί αγώνες που είναι και οι σημαντικότεροι αθλητικοί αγώνες στίβου της Ελλάδας.

Στις 24/11/1929 ύστερα από εκλογές έχουμε νέο Διοικητικό Συμβούλιο με τους: Φίλιππο Χριστοδήμο πρόεδρο, Αλέκο Πιτυρίγκα, Γ. Τούφα, Ηρ. Ρέτο, Λεωνίδα Τζαμγιόζη, Μιχ. Πρίντζο, Ευάγ. Σιούγα, Στέφανο Τσία.

Ο Μουσικογυμναστικός Σύλλογος χωρίζεται και ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του.

Ο Γυμναστικός Σύλλογος ακολουθεί την πορεία του με αισιοδοξία. Από τότε που ιδρύθηκε πέρασαν 35 ολόκληρα χρόνια και εκατοντάδες άνθρωποι δούλεψαν για τη δημιουργία του μεγάλου αυτού Συλλόγου.

Αυτοί που ανήκαν στη Διοίκηση του Συλλόγου ήταν άνθρωποι με μεγάλη δύναμη και κύρος. Ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους έχουν οι: Αλ. Πιτυρίγκας και Γ. Τούφας, που ουσιαστικά από αυτή τη στιγμή έχουν τα ηνία του Σωματείου στα χέρια τους και το κατευθύνουν πάντα μπροστά, πάντα σωστά και πάντα προς την άνοδο και πρόοδο.

Τα σημαντικότερα γεγονότα είναι:

Στις 8 Φεβρουάριου του 1932 γίνονται τα εγκαίνια του νέου γυμναστηρίου, στο χώρο πίσω από τους Στρατώνες, του 5ου Συντάγματος, σε κτήμα του Αθ. Σαράφη που νοικιάστηκε για το σκοπό αυτό.

Το γυμναστήριο απέκτησε όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την άθληση των αθλητών στίβου και για τους ποδοσφαιριστές του Π.Ο. Αχιλλέα και εκεί ετελούντο όλοι οι αγώνες.

Η ίδρυση αυτού του γυμναστηρίου – γηπέδου έδωσε μεγαλύτερη ώθηση στον τρικαλινό αθλητισμό. Με την καθοδήγηση και μπροστάρηδες τους Πιτυρίγκα – Τούφα δημιουργήθηκαν γερά θεμέλια με αποτέλεσμα να ξεπηδήσουν αρκετά ταλέντα και μελλοντικοί Πανελληνιονίκες και Βαλκανιονίκες.

Η χρυσή εποχή 1935-1940: 

Στην πενταετία αυτή ο ΓΣΤ γίνεται ο καλύτερος, ο πρώτος γυμναστικός Σύλλογος της Ελλάδας που κερδίζει το επαμειβόμενο Κύπελλο του ΣΕΓΑΣ συνεχώς από το 1935 μέχρι το 1940.

Τα αθλητικά νιάτα των Τρικάλων, με τις θαυμάσιες επιδόσεις τους, ξάφνιασαν και εντυπωσίασαν τους αθλητικούς παράγοντες του κέντρου και την πολιτεία.

Τα Τρίκαλα γίνονται η πρώτη αθλητική επαρχιακή δύναμη και τροφοδότης της Εθνικής Ελλάδας.

Οι καλύτεροι αθλητές 1929-1940 ήταν: Γ. Σιούγας, Κ. Πίγκος, Αλ. Κόλιας, Ν. Μπούρας, Βρασίδας Βλαχάβας, Δημ. Καλέρης, Γ. Ζάρκαδας, Νίκος Στεργίου, Κώστας Ιωαννίδης, Γιάννης Παλαμιώτης (Βαλκανιονίκης Πανευρωπαιονίκης, Πανελληνιονίκης), Κώστας Ευθυμίου, Λευτέρης Ντάσκας, Ανδρόνικος Πετσόπουλος, Δαμιανός Τέγος, Ηρακλής Παπάς, Γεώργιος Κασίμης, Γιώργος Σαμολαδάς, Γρηγόρης Παπακωνσταντίνου, Γεώργιος Κόλιας, Δημοσθένης Μακρής, Γιάγκος Σαμολαδάς, Λευτέρης Σκαμπαρίνας, Αλέκος Πάλλας, Ηλίας Πληθάρας, Απόστολος Καλδάρας, Βαγγέλης Καραγκάτζιος, Θεόδ. Κολιός, Κώστας Βίρβος (στους παίδες κλπ.).

Άλλο σημαντικό γεγονός είναι η πρώτη εμφάνιση του γυναικείου αθλητισμού στα Τρίκαλα το 1936. Στην Ελλάδα εμφανίζεται το 1929, στην Αθήνα.

Οι πρώτες αθλήτριες Τρικαλινές είναι οι: Σοφία Μαλαβάκη, Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, Μαρίκα Δάλλα, Φούλα Παπαγεωργίου, Λιλίκα Κλιάφα, Ευαγγελή Κίτσιου, Παρασκευή Κεφάλα, Ευτυχία Ζαχαρή, Ρούλα Βανακάρη, Λένα Ιωαννίδη αδελφή του αθλητή Κ. Ιωαννίδη, Φανή Παναγοπούλου αδελφή του τραγουδιστή Σώτου Παναγόπουλου και η Παρασκευή Γιαννακού που έχει μια μεγάλη ιστορία.

Όλες οι παραπάνω αθλήτριες δεν είχαν σπουδαίες επιτυχίες εκτός από τη Γιαννακού.

Η Παρασκευή Γιαννακού ήταν έκπληξη για όλη την Ελλάδα.

Γράφτηκε στο ΓΣΤ το 1938, ήταν Καρδιτσιώτισα και γεννήθηκε το 1923. Το 1939 έλαβε μέρος στους Πανελλήνιους Αγώνες που έγιναν στο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Η επιτυχία της ήταν καταπληκτική. Έλαβε μέρος σε πάρα πολλά αγωνίσματα, σχεδόν σε όλα και πήρε τιμητικές διακρίσεις (θέσεις) 1η, 2η και 3η νίκη. Στη γενική βαθμολογία γυναικών συγκέντρωσε τόσους βαθμούς, ώστε ο Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων πήρε τη δεύτερη θέση στους Πανελλήνιους με μόνο μία αθλήτρια. Το στάδιο σείστηκε από κραυγές, μπράβο και χειροκροτήματα.

Ύστερα από χρόνια διαπιστώθηκε ότι έπρεπε να αλλάξει φύλλο γιατί παρουσίαζε ανδρικά φαινόμενα. Και πράγματι ύστερα από επιτυχή εγχείρηση η Παρασκευή έγινε Παρασκευάς Γιαννακός.

Η αγωνίστρια του στίβου είχε αλλάξει φύλο και το 1943 έγινε αγωνιστής της Αντίστασης.

Περίοδος 1941-1950 – Κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος

Β’ Παγκόσμιος πόλεμος. 28/10/1940 Ελληνοϊταλικός πόλεμος και στη συνέχεια Ελληνογερμανικός.

Από την άνοιξη του 1941 ακολουθούν τέσσερα χρόνια σκλαβιάς και κατοχής. Η αθλητική δραστηριότητα του ΓΣ Τρικάλων νεκρώθηκε.

Η μεγάλη ένδοξη ομάδα των αθλητών διαλύθηκε.

Κατά το 1946-1949 η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας δεν εξελίσσεται ομαλά. Ο τραγικός για την πατρίδα μας εμφύλιος πόλεμος σχεδόν αποσύνθεσε την αθλητική ομάδα.

Η στέρηση του Συλλόγου από τους πιο ζωντανούς αθλητές του ήταν καταστρεπτική. Ο Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων έπρεπε να ζήσει.

Ο πυρήνας υπήρχε.

Πρώτοι και καλύτεροι οι παράγοντες Αλ. Πιτυρίγκας, Γ. Τούφας, Αλέκος Κάκλας και ο παλαίμαχος θαυμάσιος αθλητής Νίκος Στεργίου. Αυτοί είναι οι στυλοβάτες του τρικαλινού αθλητισμού.

Μαζί τους και λίγοι φιλότιμοι αθλητές που σε αυτή τη δύσκολη στιγμή βοηθούν πάρα πολύ το σύλλογο, και είναι ο δημοσιογράφος Ηρακλής Παπάς, ο Δαμιανός Τέγος, ο Γιώργος Σαμολαδάς και Βασίλης Πελίγκος φοιτητές της Εθνικής Ακαδημίας Σωματικής Αγωγής.

Οι παραπάνω αθλητές τον Ιούνιο του 1947 σε αγώνες στίβου στο Βόλο «ΤΑ ΠΑΓΑΣΑΙΑ» ανακηρύσσονται πρώτοι νικητές και στη γενική βαθμολογία συγκεντρώνουν αρκετούς βαθμούς για τον ΓΣ Τρικάλων.

Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους παράγοντες και δημιούργησε την ελπίδα και την πίστη, ότι γρήγορα ο ΓΣ Τρικάλων θα ξαναλάμψει. Ο αγώνας, ο ειρηνικός πόλεμος για τον κλασσικό αθλητισμό αρχίζει.

Μεγάλο και σοβαρό γεγονός κατά τα χρόνια 1947-1949 είναι η κατασκευή του Στρατιωτικού Γυμναστηρίου «ΔΙΑΓΟΡΑΣ» στο πεδίο του Άρεως (Σημερινό Εθνικό Στάδιο).

Αυτή την περίοδο άρχισαν οι διάφορες αθλητικές δραστηριότητες μεταξύ αθλητικών Συλλόγων Θεσσαλίας και μονάδων του Στρατού.

Το στάδιο γεμίζει από νέους. Νέα αθλητικά ταλέντα εμφανίζονται όπως οι: Κ. Μιναρτζής, Γ. Μιναρτζής, Κ. Μπουζίδης, Βύρων Τσαγκάδας, Χρ. Οκκας, Αντ. Στάμος, Βασίλης Γαρδίκας, Β. Κισκίνης, Δ. Κρικέλης κλπ.. Ανάμεσά τους οι παλαίμαχοι αθλητές: Ν. Στεργίου, Δημ. Καλέρης και οι παράγοντες: Αλ. Πιτυρίγκας, Γ. Τούφας και ο δάσκαλος και προπονητής Γιώργος Λυγάτσικας.

Περίοδος 1951-1960 Η ανασυγκρότηση. Άνοδος του Τρικαλινού αθλητισμού

Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αθλητικό γεγονός της δεκαετίας του 1950-1960 ήταν οι 36οι Πανελλήνιοι Αγώνες Στίβου στα Τρίκαλα.

Ήταν μια ξεχωριστή τιμή για το ΓΣΤ και την πόλη των Τρικάλων, να φιλοξενήσει και πάλι αυτή πρώτη σε όλη την Ελλάδα μεταπολεμικά μια τέτοια σπουδαία εκδήλωση.

Τους αγώνες αυτούς παρακολούθησαν πάνω από 7.000 φίλαθλοι. Από τους τρικαλινούς αθλητές που έλαβαν μέρος διακρίθηκαν οι Γ. Σαμολαδάς, Γ. Μιναρτζής και άλλοι νέοι ταλαντούχοι.

Η δεκαετία του 1950-1960 χαρακτηρίζεται ως δεκαετία υποδομής του τρικαλινού αθλητισμού.

Η λάβα από την έκρηξη του ηφαιστείου των Πανελληνίων Αγώνων, που ξεχύθηκε στα Τρίκαλα, συγκίνησε κατάβαθα την τρικαλινή νεολαία.

Ανάμεσα τους οι χτίστες του τρικαλινού αθλητισμού: Αλ. Πιτυρίγκας, Γ. Τούφας, Ν. Στεργίου καθώς και οι γυμναστές Δαμιανός Τέγος, Γ. Σαμολαδάς, Β. Πελίγκος, Δ. Πρεμέτης και η Λεμονιά Μπαρμπαρούση – Κουτσαμπελούλη.

Το Στρατιωτικό Στάδιο «ΔΙΑΓΟΡΑΣ» παραχωρείται από το Στρατό στη νεολαία Τρικάλων και γίνεται Δημοτικό Στάδιο στις 18/4/1950.

Η δεκαετία αυτή έδωσε τους αγλαούς καρπούς της και ανέδειξε πάλι τον Γυμναστικό Σύλλογο μεγάλο και πρωτοπόρο.

Είναι η δεκαετία της ακμής και της προόδου. Ο ΓΣΤ ανδρώνεται και αρχίζει ξανά η πανελλήνια προβολή του.

Το όνομα του Χρήστου Παπανικολάου, του Γ. Κάβουρα, του Παν. Κατσέρη γίνονται γνωστά, όχι μόνο Πανελλαδικά αλλά και στα Βαλκάνια και Ευρώπη.

Το 1960 γεννήθηκε η μεγάλη ομάδα που την επόμενη δεκαετία θα είναι από τις κορυφαίες του ελληνικού αθλητισμού.

Οι καλύτεροι αθλητές και αθλήτριες του 1950-1960 είναι οι: Απ. Ντούμας, Αχιλ. Τζώρτζης, Ροβέρτος Μαλικιώσης, Γ. Κάβουρας, Γ. Τσόγκας, Γ. Κότσιρας, Αθ. Βαίου, Θανάσης Καρακούσης, Γιώργος Γιαννακός, Παναγ. Κατσέρης, Χρ. Παπανικολάου, Κώστας Καλλιάρας, Βασ. Χούτος, Κλέαρχος Μακρής, Ηλίας Ευαγγέλου, Κώστας Σγάρας, Βαγγέλης Καραϊσκος, Βασ. Πάντος κ.α.

Αθλήτριες: Αικατερίνη Σουλτανά, Γεωργία Φλίγκου, Ντίνα Ζολώτα, Σωτηρία Θυμιάκου, Αναστασία Μάντζαρη, Λίτσα Παπαχρήστου κ.α.

ΣΗΜ.: Τα κείμενα είναι από την ειδική έκδοση του ΓΣΤ το 1996 για τα 100 χρόνια του.

Απόσπασμα άρθρου από trikalacity.gr

Η ιστορία του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων